ดวงยามวันที่
3 สิงหาคม 2558 เวลา 18.30-19.30น.
ตัวยามนี้โหรกระจาบ
ได้มองเห็นตนุยามเป็นดาวอังคาร ๓
มีตำแหน่งเป็นนิจ และดาวจันทร์ ๒ เจ้าเรือนศุภะไปอยู่เรือนพันธุ โหรกระจาบจึงมองไปว่าเอ.....เช่นนี้น่าจะกลับบ้านเพราะห่วงครอบครัวละมั๊ง
อย่างนี้ แม้กุมอาทิตย์ มหาจักรก็ไม่น่าที่จะมีงาน อีกอย่างดาวเสาร์ ๗ เจ้าเรือนสหัชชะ ก็กุมลัคณ์กุมดาวเกตุ ๙
น่าจะเป้นยามเดินทางละมั๊ง เมื่อโหรกระจาบวินิจฉัยแล้วจึงตอบไปว่า
“เห็นอยู่สองช่วง
คือช่วงบ่าย สี่ ถึงบ่ายสี่ ครึ่ง
และช่วง หกโมงเย็นถึง หกโมงครึ่ง “
“ผู้หญิงคนนั้นเธอถึงถามกลับมาว่า
“อาจารย์ค่ะ มันไม่มีอีกรอบหรือค่ะ”
เธอถามพร้อมกับมองตาโหรฯกระจาบ
“อืมถ้าเลยเวลานั้นไปผมคิดว่าไม่น่าจะมีงานชัดเจนนะครับ
ถ้าเป็นการต่อเนื่องจากเวลา 18.30 หนะใช่แต่หลังจากนั้นผมไม่เห็นอีก
แต่ถ้าหมายถึงสามคน ก็น่าจะอยู่ในรอบบ่าย 4 ถึงบ่ายสี่ครึ่งครับ”
“แค่นั้นหรือค่ะอาจารย์” เธอถามอีกเพื่อยืนยัน
“ใช่ครับ
ตามวิชาผมคิดว่าเช่นนั้น” โหรกระจาบยืนยันเสียงหนักแน่น
แล้วมองไปทางผู้หญิงผู้ที่ถามเรื่อง ซึ่งตอนนี้เธอกำลังค้นของในกระเป๋าถือออกมา
เธอหยิบเอกสารออกมาแผ่นหนึ่ง
“นี่ค่ะอาจารย์ใบนัดลูกค้าหนู มีเวลา บ่าย 4 1คน
บ่าย สี่ครึ่ง 1คน และ
หกโมงครึ่งหนึ่งคนคะ อาจารย์แม่นมาก
แต่ยังไม่สามารถยืนยันได้ว่าเขาจะมาตามเวลา หนูขอนั่งรอลูกค้าตรงนี้ได้ไหมค่ะ
แล้วเวลาของอาจารย์มีคลาดเคลื่อนไหมค่ะ”
“มีครับฤดูกาลนี้
เวลาจะคลาดเคลื่อนจากท้องฟ้าประมาณ 5-8
นาที ถ้าจะเอาแบบเผื่อเวลาด้วยก็น่าจะ บวกหน้า10 บวกหลัง 10ครับ เชิญนั่งรอได้ครับ “
โหรฯกระจาบคิดในใจว่า ....อืมแรงจริงแม่คุณ...
เอาตัวรอดได้อีกครั้งแล้วเรา แต่..ถ้าลูกค้าเธอไม่มาตามนัดเราคงเสียชื่อเป็นแน่ ไงๆก็รอดไปด่านหนึ่งละ
โหรกระจาบก็ยิ้มให้ผู้หญิงที่ถามและ
นั่งคุยกับลูกศิษย์คนอื่นต่อ จนเวลาล่วงเลย ไปในช่วง 15.50 นาฬิกา มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ผู้หญิงคนดั่งกล่าวก็รับสาย หลังจากรับสายเสร็จเธอก็หันมา
“อาจารย์ค่ะ
ลูกค้าหนูโทรมาแล้วบอกว่ากำลังข้ามสะพานลอยอยู่อีกไม่เกิน
10นาทีจะถึงค่ะ อาจารย์ค่ะ
หนูขอลงเรียนค่ะ วิชาอาจารย์แม่นใช้ได้
หนูจ่ายเงินเลยนะคะ” เธอพูดอย่างดีใจ และยื่นเงินค่าสมัครเรียนให้กับเจ้าหน้าที่ แล้วเธอก็รีบวิ่งลงไปรับลูกค้า
โหรกระจาบถอนหายใจ
บ่นพึมพำกับตัวเองว่า
เหนื่อยแท้คนเราแรงจริงแม่คุณ
คุณนายสามสีพูดออกมาว่า
“อาจารย์ค่ะเธอเป็นหมอดูไพ่ยิปซีที่นั่งอยู่ข้างล่าง
เธอดูดวงอยู่เป็นอาชีพ โดยทั่วไปเวลาทุ่มเศษเธอก็จะกลับบ้านค่ะ
แต่งานนี้อาจารย์เจอลองของชัดๆ แต่ดีนะคะ อาจารย์เอาอยู่”
“อืมอย่าคิดว่าเธอลองวิชาเลยครับ การที่เรียนกับใครสักคน
ถ้าคนคนนั้นไม่สามารถตอบคำถามเราได้ มันก็ไม่แปลกที่เราจะไม่เรียน
และไม่แปลกที่เราจะเลือกที่จะเรียนกับคนที่ตอบคำถามเราได้ เป็นธรรมดาครับ แต่นี่ถ้าผมตอบไม่ถูก
ผมก็ห่วงพวกคุณจะถูกเอาไปพูดในทางไม่ดีกับหมอดูที่อยู่ข้างล่างซึ่งก็มีหลายคน
ครั้งนี้ถือว่าเป็นความแข็งแกร่งของวิชา
และวิชานี้เป็นวิชายามที่สามารถพยากรณ์ไล่เวลาได้
แต่มันเหนื่อยและที่สำคัญผมเองไม่นิยมทายอะไรที่เหนื่อยๆครับ และพวกคุณไม่ต้องมาถามผมแบบนี้นะผมเหนื่อย”
การไขว่คว้าหาครูที่จะประสิทธิประสาทวิชาให้นั้นก็ยากการที่จะพบครูที่ใช่ก็ยาก
สิ่งเหล่านี้มีบุพกรรมที่เรียกว่าวาสนาเป็นองค์ผูกพันธ์ การที่ศิษย์จะทดลองครู
หรือครูทดลองศิษย์เป็นเรื่องสามัญ แต่ควรอยู่มารยาทในสังคมที่ถูกต้อง ครั้งนี้ก็ถือว่าเป็นครั้งที่ผู้ที่จะมาเป็นศิษย์มาทดลองครู
อีกครั้งหนึ่ง และก็ถือว่าคงเป็นวาสนาที่พยากรณ์ได้พอเอาตัวรอด โลกของการศึกษาเล่าเรียนวิชาพยากรณ์
ก็ยังคงจะมีการสืบสานต่อไป จากรุ่นสู่รุ่น จวบจนสิ้นวาสนาแห่งวิชา
เขียนโดย อ.พายัพ วชิโร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น